ایتالیا

ایتالیا، معروف به کشور چکمه‌ای شکل است که در جنوب اروپا و پایتخت آن شهر رم است. این کشور از شبه‌جزیره ایتالیا و دو جزیره سیسیل و ساردِنی در دریای مدیترانه تشکیل شده‌است. امروزه ایتالیا کشوری توسعه‌یافته است و جزو گروه هشت به‌شمار می‌آید.

این کشور از شبه‌جزیره ایتالیا و دو جزیره سیسیل و ساردِنی در دریای مدیترانه تشکیل شده‌است. ایتالیا در جنوب اروپا با مختصات جغرافیایی تقریبی ۵۰ ۲۲ شمالی، ۳۰ ۱۲ شرقی قرار دارد.مساحت کل آن ۳۰۱۳۲۳ کیلومتر مربع (تقریباً یک پنجم ایران) است که از آن ۲۹۴۰۲۹ کیلومتر مربع خشکی و ۷۲۱۰ کیلومتر مربع آب است. ۷۶۰۰ کیلومتر ساحل دارد.نکتهٔ جالب در مورد نقشهٔ کشور ایتالیا این است که نقشهٔ این کشور شبیه چکمه است.جزایر ساردنی و سیسیل در دریای مدیترانه نیز جزو ایتالیا است.

آب و هوای ایتالیا مدیترانه ‌ای است. در شمال به دلیل و جود رشته‌ کوه آلپ سرد، در جنوب خشک و در کل کشوری تقریباً گرم است.ایتالیا آب‌وهوای معتدل فصلی دارد و آب‌وهوای مناطق ساحلی آن با شرایط هوایی کوهستان‌های داخلی تفاوت زیادی دارد.

از آنجایی که این کشور جزو اتحادیه اروپا می باشد واحد پول آن به یورو می باشد.

پرچم ایتالیا که اغلب در زبان ایتالیایی به‌عنوان «پرچم ملی سه‌رنگ» شناخته می‌شود، از سه رنگ سبز، سفید و سرخ با ویژگی‌های مساوی تشکیل شده که به‌صورت عمودی هستند. شکل کنونی این پرچم در ۱۹ ژوئن سال ۱۹۴۶ و به‌طور رسمی در تاریخ ۱ ژانویهٔ سال ۱۹۴۸ به تصویب رسیده‌است.

برخی از ارزش‌هایی که به رنگ‌های سه‌گانهٔ پرچم ایتالیا نسبت داده شده‌اند، رنگ سبز را نشانگر دشت و تپه، رنگ سفید را نشانگر قله‌های برفی رشته‌کوه‌های آلپ و رنگ سرخ را نشانگر خون‌های ریخته‌شده ایتالیایی‌ها در پی جنگ‌های استقلال‌طلبانه‌شان می‌داند. البته تفسیرهای مذهبی در این مورد، رنگ سبز را نشانگر امید، رنگ سفید را نشانگر ایمان و رنگ سرخ را نشانگر نیکوکاری می‌داند؛ این تفاسیر به «سه ارزش الهی» معروف‌اند.

حاکمیت و اکثریت با مسیحیت کاتولیک است، ولی پروتستانها، یهودیها و مسلمانان (که اکثراً مهاجر هستند) نیز در این کشور زندگی می‌کنند. ۹۱٫۶٪ جمعیت ایتالیا مسیحی و بیشتر کاتولیک هستند که یک سوم آنها (۳۶٫۸٪) عضو فعال هستند. امروزه ۸۲۵۰۰۰ نفر مسلمان در ایتالیا زندگی می‌کنند که (۱٫۴٪) جمعیت ایتالیا را تشکیل می‌دهند که از بین آنها فقط۵۰۰۰۰ نفر ملیت ایتالیایی دارند.

عمده ایتالیایی‌ها رومی تبار هستند و زبان‌های رایج در ایتالیا هم تقریباً همگی شاخه‌هایی از زبان رومی بشمار می‌روند. با وجود اینکه زبان رسمی ایتالیا زبان ایتالیایی است اما زبان‌های پرگویشور دیگری در این کشور وجود دارند که حالتی نیمه رسمی و گاه محلی دارند. بسیاری از این زبان‌ها در معرض نابودی قرار گرفته‌اند که شروع مرگ تدریجی این‌زبان‌ها به دوره حکومت فاشیسم بر ایتالیا بازمی‌گردد. ایتالیایی زبان رسمی این کشور است که از سال ۱۸۶۱ تا کنون این مقام را دارد.

به جرات می توان گفت که همه به نوعی غذاهای ایتالیایی را دوست دارند و از خوردن غذاهای ایتالیایی لذت زیادی می برند.

ایتالیا، کشوری است با یکصد شهر و یک هزار برج زنگ دار، به همراه صدها غذا با هزاران دستور العمل. افراد با شنیدن نام کشور ایتالیا ، به یاد غذاهای خوشمزه و معروف آن می افتند. ایتالیایی ها 300 سال قبل از دیگر اروپاییان، از چنگال استفاده می کردند، احتمالا به این دلیل که برای خوردن پاستا، که لغزنده و بسیار گرم است نیاز به استفاده از چنگال بوده است.

پله های اسپانیایی، کلیسای سانتا ماریا ماجیوری، پارک و باغ ویلای بورقیس، موزه ملی رم، واتیکان، میدان گلادیاتورها، معبد پانتئون، کلیسای سنت پیتر، تپه پالاتینو، میدان ونزیا، فواره تروی، میدان باربرینی، قلعه سنت آنجلو، پل ريالتو، فواره قایق قدیمی، بنای کولوسئوم، پيازا سان ماركو، کلیسای سان مارکوس، گالری ویتوریو امانوئلا، موزه فلورانس، کلیسای ایل دامو، کلیسای سانتا ماریا، کلیسای سانتا ماریا دل گرازی، کاستلو فورزسکو، پل مشهور پونته وكيوو شهر فلورانس، مناطق روستايي توسكانيا، شهر قرون وسطايي سان جيمينيانو، صخره هاي ساحلي جزيره كاپرائيا، برج پیزا.